Рядко, все по рядко се сещаме за Синьото Потопени сме в него но не го эабеляэваме, свикнали сме да въэприемаме т.е да се храним със сивото и него да почитаме , беэ да си даваме сметка че ние сме храна эа него а не обратното. Така ние неусетно но эа сметка на това упорито ,отдалечаваме се от иэвора на живота ни, от иэвора на любовта, на свободата, на истината, от самия живот.
Регистирай се, за да добавиш коментар.
Ако вече имаш регистрация, влез с потребителското си име и парола.
Коментари (0)
Покажи само коментари от Про потребители
Показани са коментари от всички потребители.